Wieczorne post scriptum

Dopisuję słów parę.
Napisała Margarytka na swoim blogu, że warto obserwować swój organizm i ja się z tym zgadzam.
Z moich autoobserwacji wynika, że jestem niesłychanie wrażliwa na pogodę i jej zmiany. Niestety cierpi przede wszystkim moja psychika. Te wszystkie doły, małe końce świata, chwile załamania, które wydają się nie mieć końca, których przyczyn dopatruję się w Bóg wie czym - miewają zupełnie prozaiczną przyczynę.Nie jestem lekarzem, znawcą tematu, ale ci, którzy dłużej mnie znają, wiedzą, że mam dość poważne uszczerbki na zdrowiu. Długo nie wiązałam swojej skłonności do zmian nastroju z tymi problemami, a jednak - gdzież indziej szukać przyczyn? Oczywiście trudne przeżycia sprzyjają "zniżkom", ale gdy mam dobry dzień, radzę sobie z trudnościami, jestem znacznie silniejsza, mądrzejsza i spokojniesza.
Kiedy dołek przeminie, doprawdy, aż mi wstyd, a gdy z kolei trwa, trudno się do niego zdystansować, choć - przysięgam! - staram się. Te zmagania ze sobą jednak często pogarszają moją samoocenę. A już szczególnie "kocham", gdy słyszę, że mam wziąć się w garść i przestać kwękać. Albo gdy słyszę od znajomej, że dziwnie, "ekstremalnie" podchodzę do życia. Bo z jednej strony umiem cieszyć się byle czym, wyrażać tę radość bardzo spontanicznie, a z drugiej - co kilka dni mam gorszy nastrój. Oj, nie pomaga to w życiu, nie!

A tak przy okazji - pozwolę sobie na odrobinę wypróbowanej, dobrej praktyki. Przypomnę sobie, co dziś mnie spotkało dobrego:
- "odfajkowałam" kolejną sprawę do załatwienia;
- dowiedziałam się, że przez pomyłkę zapłaciłam dwa razy za prąd, w związku z czym mam święty spokój do czerwca;
- zapowiada się poprawa pogody ; dziś mimo chłodnego wiatru było już przyjemniej, wiosenniej i słonecznie;
- zjadłam bardzo smaczny, choć nie do końca udany obiad własnej roboty;
- w domu już coraz mniej palenia w piecu, za dnia temperatura jest zupełnie znośna;
- obeszłam kawał miasta i nie bolą mnie nogi (w chorobie bolały jak "starą babę");
- pąki na magnolii mijanej w drodze do pracy nabrzmiewają z dnia na dzień;

...I już się uśmiecham :)